Ασφαλιστικά μέτρα νομής

Ένστάσεις καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, έλειψης κατεεπίγοντος

11/1/20241 λεπτά ανάγνωσης

ΑΡΙΘΜΟΣ 10017/2024

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΔΡΑ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Χριστίνα Χαλβαντζή και τη γραμματέα Δέσποινα Μπαλτζάκη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 20η Σεπτεμβρίου 2024, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: … που παραστάθηκε στο ακροατήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Βασιλείου Τσιότσικα.

ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: …

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την υπό κρίση αίτηση, η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, για τους στην αίτηση ιστορούμενους λόγους, αιτείται, λόγω της προσβολής της νομής της διά παράνομης αποβολής της αιτούσας από την καθ' ης, από τμήματα του ακινήτου ιδιοκτησίας της… Με αυτό το περιεχόμενο, η υπό κρίση αίτηση αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που είναι καθ' ύλην και κατά τόπον αρμόδιο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 29, 733 και 682 επ. ΚΠολΔ), είναι δε ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 974, 984 και 987 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, ωστόσο είναι μη νόμιμη ως προς το αίτημα να απέχει η καθ' ης από κάθε μελλοντική προσβολή της νομής της αιτούσας και ως προς το αίτημα περί απειλής χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος της καθ' ης σε περίπτωση παραβίασης της απόφασης που θα εκδοθεί, διότι η σχετική διάταξη του άρθρου 947 παρ. 1 ΚΠολΔ ενεργοποιείται μόνο στην περίπτωση της διαταράξεως της νομής (άρθρο 989 ΑΚ) και της αρνητικής αγωγής (άρθρο 1108 ΑΚ) και όχι στην περί αποβολής από τη νομή (άρθρο 987 ΑΚ), εξαιτίας της οποίας η αιτούσα άσκησε την υπό κρίση αίτηση, σύμφωνα με τα ιστορούμενα σε αυτή, που νόμιμο αίτημα της αποτελεί μόνο η αξίωση του παρανόμως αποβληθέντος νομέα για απόδοση της νομής του από τον έναντι αυτού νεμόμενο επιληψίμως [ΠΠρΑΘ 1091/2010, NOMOS, ΕιρΠαγγαίου (ασφ) 1/2024, NOMOS]. Επομένως η αίτηση, θα πρέπει να εξεταστεί, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

H ένσταση της καθ' ης, περί καταχρηστικής κατ' άρθρο 281 ΑΚ άσκησης του δικαιώματος της αιτούσας είναι μη νόμιμη και ως εκ τούτου απορριπτέα, διότι η προαναφερόμενη ιστορική της βάση δεν συνιστά την προβλεπόμενη στο άρθρο 281 ΑΚ κατάχρηση δικαιώματος, καθώς τα αναφερόμενα προς θεμελίωσή της πραγματικά περιστατικά δεν περιγράφουν μακροχρόνια συμπεριφορά της αιτούσας, δημιουργήσασα στην καθ' ης την εύλογη πεποίθηση περί μη άσκησης του εν λόγω δικαιώματός της (βλ. και ΑΠ 703/2021, NOMOS). Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η εξουσίαση των επίδικων τμημάτων του ακινήτου της αιτούσας με απόδοση της νομής τους σε αυτή, υπαρχούσης άμεσης ανάγκης να αποκατασταθεί προσωρινά η ομαλή φυσική εξουσίαση της ακίνητης περιουσίας της αιτούσας προκειμένου να αποτραπούν καθοριστικές αλλοιώσεις της υλικής κυρίως μορφής της [βλ. ΕιρΠυργου (ασφ) 87/2023, ΕιρΒασιλικων 8/2022 (ασφ), ΕιρΠειρ 47/2019 (ασφ), NOMOS], απορριπτομένης της ένστασης έλλειψης κατεπείγοντος και επείγουσας περίπτωσης της καθ' ης η αίτηση.